Woensdag 20 mei 2015, Thailand, KhaoLak

Woensdag 20 mei 2015
Vanmorgen om 9 uur vertrokken en met de plaatselijke bus naar Phuket town gereden. Hiervandaan lopen naar busterminal 2. Bleek dat de guesthouse eigenaar ons naar 1 had gestuurd, 5 km verderop. Er kwam een tuctuc aan en die zei dat we naar 2 moesten en hij wilde ons wel brengen voor 60 baht. Nou dat is wel een redelijke prijs, zeker in die hitte, dus zijn wij met packpacks en rugzakken in de tuctuc gegaan. Bij het busstation kaarten lopen voor bus 2 die naar Takua Pa gaat en onderweg stopt in KhaoLak. Het bleek op de kaart 101 km te zijn, maar we hebben er meer dan 2 uur over gedaan. Onderweg stopte de bus nog om een verkoper van stukjes mango en nootjes te verkopen. Wij hadden nog niet ontbeten, dus hebben we allebei gekocht. Het waren pelpinda's, maar eenmaal gepeld zagen ze er raar uit: wit en ze waren ook zacht. Bleek deze gekookt te zijn, ik vond ze niet erg lekker.Gelukkig was de halte niet ver van ons guesthouse vandaan, dus we hoefden niet ver te lopen. We kregen wel snel de sleutel, maar voor de rest was de hulp minimaal. De kluis werkte niet, ik ging naar de jongen toe en deze zei: I come later. Nou, het werd wel erg 'later'. Na meer dan een uur ben ik hem weer gaan halen om te vragen of hij kon helpen. Hij was duidelijk geirriteerd, druk kan hij het niet hebben want er zijn maar 2 huisjes bezet. Het zijn vrijstaande huisjes, en wij zitten vlakbij het zwembad. Toen we moesten wachten zijn we in het zwembad gaan zwemmen. Nadat het kluisje in orde was zijn we weg gegaan. We gingen een scooter huren, dat ging ook al niet zo lekker. De scooter die we meekregen had een lege tank: no problem you give back empty. We haalden net het einde van de straat waar ze flessen benzine voor scooters verkopen. We wilden naar de waterval Chon Fah, die is het dichtsbij en het grootst. We hebben het vaak onderweg gevraagd, maar niemand wist het echt. Ze hadden er vaag van gehoord. Ook aan 2 politieagenten, maar die wisten het ook niet. Uiteindelijk het goede paadje gevonden, toen moesten we nog een aantal kilometers rijden. We mochten er niet in; openingstijd is tot 16:30. En alleen met een gids. Je moet eerst 4 km door de jingle lopen voor je bij de waterval bent. Nou, dat heb ik nergens geloven, ook niet in de Lonely Planet. John vond de scooter niet zo prettig dus we widen deze ruilen. Dat ging ook niet zo makkelijk. De jongen wilde weer eerst niet komen: 'I come later'. Beetje raar, je gaat toch geen scooter huren om te wachten? John zei dat we nu naar de beach wilden. Toen kwam hij toch maar aangesloft met zijn sigaret in zijn mond.
Naar het strand viel nog niet mee: je kon er bijna nergens op: alles hoort bij resorts aan het strand. er was wel ergens een plekje waar je wel het strand op kon, maar daar was het zand zwart. Je kon wel lopen naar de stukken strand voor de resorts, die waren schoon.
Na even gelopen en gekeken te hebben zijn we terug gegaan. Douchen en omkleden. We zijn naar een toeristenbureautje gegaan en hebben een halve dag trekking met olifanten gekocht. Dan loop je door de rivier naar een waterval waar je nog even in kunt zwemmen. Na de lunch wordt je thuis gebracht. Avondeten ging ook al niet zo lekker: ik had een padthai met enkel groenten besteld en spicy. Toen het kwam bleken er allemaal garnalen op te liggen. Gelukkig werd het omgeruild, dus ik weer vegetable and spicy. Ja hoor. Ik kreeg de padthai vrij snel, maar was niet spicy en de padthai leek wel rubber: of het was opgewarmd. Hierna nog even door de straat heen en weer gelopen en op de scooter weer naar huis.