Vrijdag 22 mei 2015: Terug naar Krabi

Vrijdag 22 mei 2015
Vanmorgen redelijk vroeg eruit omdat we om 09:00 uur voor de excursie opgehaald zouden worden. Afgelopen nacht heeft het hard geregend. We werden keurig op tijd opgehaald. Er zat een ouder Duits echtpaar in de minivan. Binnen 10 minuten waren we bij de Elephant trekking eco. We werden eerst geacht foto's te nemen en even te gaan zitten. Er was inmiddels nog een minivan aangekomen met 2 oudere echtparen. Een dame van die groep liep helemaal krom, ze liep moeilijk en liep op teenslippers. We moesten via een plateau op de olifant. Er ging een jongen tussen de oren zitten. Er werden eerst foto's gemaakt van ons. We gingen al heen en weer wiegend op pad. Opeens begon het te regenen en daarna te stortregenen. We liepen een stukje door het bos, ook over hele smalle paadjes. Na een paar minuten was er weer een ophoging en daar moesten we eraf. Hierna een paar minuten jungle-lopen, de bewuste dame moest door 2 jongens geholpen worden. We kwamen bij een kleine waterval met een kleine poel eronder. Het zou de bedoeling zijn dat we konden zwemmen -hoewel dat nu niet fijn was door de regen- en ik vroeg een van de jongens hiernaar. Dat kon alleen in een ander seizoen, nu was er te weinig water. Wij hadden bij het boeken van deze excursie hier expliciet 2x om gevraagd: of we met de olifanten in het water gingen lopen en dat we in de waterval konden zwemmen. Twee keer werd er bevestigend geantwoord. We voelen ons aardig bedot. We zijn terug gaan lopen en weer op de olifant gaan zitten. Onze begeleider ging onderweg foto's van ons maken, maar dat mochten we niet tegen de fotografe zeggen. Na het lopen en weer terug op basis, konden we bananen kopen. Maa die had ik nog over van onszelf. Er stond wel gesneden ananas voor ons klaar. Hierna de minivan weer in en verder rijden. We gingen een militair terrein op waar we stopten bij een turtle-farm. Hier worden schildpadden gefokt in allerlei bassins. We konden daar zelf wat rondlopen. Plots begon het weer te stortregenen, bwaahhh! Hierna reden we door, het was best een eindje rijden, naar de lunchplek. Nou ja, het was pas 11:30, een beetje vroeg voor een lunch. De chauffeur had zijn minivan zo geparkeerd dat we met onze voeten in een diepe plas moesten zetten om uit het busje te komen, hij had de bus ook een halve meter naar rechts kunnen zetten. De lunch was overdadig, maar daar schijnt het bij toeristen voornamelijk om te gaan. Na de lunch werden we terug gebracht. In het busje zei John: waarom gaan we vandaag niet terug naar Krabi i.p.v. morgen? Dat vond ik een heel goed idee: In Khao Lak is volgens de folders veel te doen, maar het valt allemaal zo tegen.
Toen we afgezet waren bij ons huisje heb ik tegen de jongen gezegd dat we nu weg zouden gaan i.p.v. morgen. Okay, what time? In one hour. Okay. Wij waren binnen 3 kwartier klaar met alles, ingepakt en omgekleed en liepen bepakt en bezakt naar de receptie. In geen velden of wegen iemand te bekennen. Ik ging rondjes lopen ondertussen 'hello' gillen. Ik had het een beetje gehad met de onvriendelijkheid van de jongens hier en zei tegen John dat ik eigenlijk gewoon weg wou, dan maar niet betalen. Maar dat ging John wat ver. Hij ging ook zoeken. Hij vond ze uiteindelijk, etend. En weer het standaard antwoord: 'later' . Nee, zei John, we moeten de bus halen. Toen kwam hij toch maar meegeslofd. Hij wist niet eens hoeveel nachten en wat de prijsafspraak was, dat ging hij aan mij vragen. Afin, na afgerekend te hebben, zijn we naar de bushalte gelopen, wachtend op de blauwe bus richting Phuket. John zag een bus komen, maar dat was een oranje. Echter, er stond op de zijkant wel Phuket, dus ik gillen en hollen achter de bus aan, met backpack en rugzak, maar hij stopte gelukkig wel. Pfff, gelukkig, anders hadden we een uur moeten wachten. Het was een uur rijden naar Khok Kloy waar we moesten overstappen op de bus naar Krabi, Hier hebben we 2,5 uur ingezeten. Ik had mijn GPS weer aangezet, maar de enige bushalte in Krabi was 5 km van ons guesthouse vandaan. Er waren ook 2 blonde meisjes uitgestapt en zij kwamen naar ons toe. We bleken vlak bij elkaar in het guesthouse te zitten en we hebben met z'n vieren een taxi genomen. Toen we uitstapten riep de eigenaar al: hey Monique! We waren zonder het ze te laten weten een dag eerder gekomen, maar zei hij, dat geeft niet, het is toch laag-seizoen. We kregen dezelfde kamer als aan het begin van onze reis. Ik ben eerst gaan douchen en omkleden en hierna zijn we in ons guesthouse een Chang gaan drinken. Toen zijn we gaan lopen, eerst richting de rivier waar John alvast een voorafje nam in de vorm van een stuk spek in stukjes gesneden. Na verder wandelen stuitten we op een grote avondmarkt waar ook een podium was waar verschillende mensen gingen zingen, er waren vuurspuwers, breakdancers, etc. Het waren geen echte artiesten maar meer plaatselijke bevolking die hun kunstjes lieten zien, maar wel erg leuk. Op de markt hebben we ook gegeten en daarna aan de rand van de markt nog op een terrasje een cocktail genomen. Toen weer terug gelopen. Kijken wat we morgen gaan doen: of een scooter huren en naar het National Park rijden -dat wat vorige keer mislukt-, of we gaan met het busje naar het strand van Ao Nang.