Maandag 25-4-2016

Halverwege de ochtend weer op de scooter gestapt, we gaan nu richting het oosten, naar het strand Haad Than Sadet, een rit van 7 km. Als het goed is komen we onderweg watervallen tegen, waarvan 1 er makkelijk bereikbaar is. Onderweg zijn we gestopt om te ontbijten, ik zag yoghurt met fruit op de kaart staan en heb dat genomen. Stom, in een tent waar bijna geen klanten komen.
We reden over een hele nieuwe weg, sommige stukken waren nog niet klaar dus dan reed je door het stof. Bij de laatste waterval zijn we gestopt, de Thansadet waterfall, nou die was inderdaad redelijk goed bereikbaar, maar om dat nou een waterval te noemen? Het water kwam wel van boven, maar boven was niet zo hoog. John is wel wat verder gelopen dan ik, ik bleef op een rots wachten. Hierna naar het strand en wat gedronken bij de strandtent. En daar begon het: de yoghurt begon te werken, gelukkig hadden ze daar een toilet. Daarna ging het wel weer. Ik ben nog een eind gaan snorkelen, langs de rotsen, met camera deze keer, maar je kon niets zien, je kon net een meter kijken en verder niet. Ik dacht als ik een eind van de kust ga wordt het wel helderder en ga ik vissen zien, maar nee hoor. Maar ach, ik had lekker gezwommen. We lagen lekker in de schaduw van de bomen. En toen begon ik me steeds beroerder te voelen; ik zat te rillen van de kou. Op de scooter terug kon ik al bijna mijn ogen niet openhouden en eenmaal bij ons appartement ging John nog naar het zwembad en ik ben in bed onder het dekbed gekropen.
De eerste 3 uur waren niet plezierig omdat ik er steeds uit moest, hierna kon ik door blijven slapen.